در این مقاله میخوایم لنز تله فوتو معرفی کنیم و به قابلیت های اون بپردازیم.

لنز تله فوتو چیست؟

لنز تله فوتو نوع خاصی لنز با قابلیت فوکوس در فاصله‌های دور است. هرچه عدد فاصله کانونی لنز بزرگ‌تر باشد زاویه دید لنز تنگ‌تر است و به عبارتی لنز به سمت تله سوق می‌یابد. هرچند دوربین‌ها نقش اساسی در دنیای عکاسی بازی می‌کنند، اما لنزها نیز تأثیر زیادی در کیفیت و نحوه‌ی ثبت تصاویر دارند. لنز تله فوتو نه‌تنها از لحاظ توانایی گرفتن عکس‌های بزرگ از سوژه‌های دور و بعضی اوقات غیرقابل دسترس، بلکه به خاطر زاویه دید باریک آن نیز دارای اهمیت قابل توجهی است. این مشخصه به لنز کمک می‌کند که سردرگمی بصری را کاهش دهد و یک سوژه را برای بیننده برجسته کند.

لنزهای تله فوتو را باید از جمله‌ی کاربردی‌ترین لنز‌هایی خواند که در دنیای عکاسی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛

اما آن‌ها چه تفاوتی با سایر لنز‌ها دارند؟

برای اینکه یک لنز تله فوتو بتواند بزرگنمایی خوبی داشته باشد، باید فاصله‌ی کانونی آن بیشتر از لنزهای معمولی باشد. درواقع لنز معمولی به نمونه‌ای اطلاق می‌شود که تقریبا فاصله‌ی کانونی نزدیکی به فاصله‌ی کانونی چشم انسان دارند. یک لنز نرمال دارای فاصله‌ی کانونی ۴۰ تا ۵۸ میلی‌متری در یک دوربین فول‌فریم است، از این‌رو به لنزی که فاصله‌ی کانونی آن بیش از ۶۰ میلی‌متر باشد، یک لنز تله فوتو اطلاق می‌شود. هر اندازه که فاصله‌ی کانونی یک لنز بیشتر باشد، بزرگنمایی نیز به همان اندازه بیشتر می‌شود.

دلیل استفاده از لنز تله

لنزهای تله فوتوی معمول دارای فاصله‌ی کانونی از ۷۰ تا ۲۰۰ میلی‌متر هستند. لنزهایی که فاصله‌ی کانونی آن‌ها بیشتر از ۳۰۰ میلی‌متر باشد به‌عنوان لنز‌های سوپر تله‌فوتو شناخته می‌شوند. در دوربین‌هایی که حسگر آن‌ها فول‌فریم نیست و کوچک‌تر (دوربین‌های مجهز به حسگر کراپ) است، لنز‌هایی با فاصله‌ی کانونی بیش از ۴۰ میلی‌متر به‌عنوان لنز‌های تله‌فوتو شناخته می‌شوند؛ هرچند بزرگنمایی تا فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متر بسیار جزئی خواهد بود.

کاربرد لنز تله

بزرگ‌ترین کاربری لنز تله‌فوتو این است که همچون یک تلسکوپ، سوژه‌هایی را که در فاصله‌ی دور قرار دارند ازطریق بزرگنمایی نزدیک‌تر می‌کند. برای مثال می‌توان به سوژه‌هایی نظیر بازیکنان فوتبال در یک زمین چمن، پرندگانی که روی یک درخت نشسته‌اند یا سایر موارد مشابه اشاره کرد که ثبت تصاویر آن‌ها با استفاده از لنز‌هایی با فاصله‌ی کانونی معمول، نتیجه‌ی چندان دل‌چسبی به همراه ندارد.

این لنزها میدان دید محدودتری دارند. برای اینکه بهترین خروجی ممکن را در زمان استفاده از یک لنز تله‌فوتو به دست آوریم، باید فاصله‌ی مناسبی از سوژه داشته باشیم. برای مثال در زمان استفاده از یک لنز تله‌فوتوی ۷۰ میلی‌متری، باید بیش از ۴ متر از سوژه‌ای که ابعاد آن نزدیک به ابعاد یک انسان بالغ است، فاصله داشت. در صورت استفاده از لنز‌هایی با فاصله‌ی کانونی بیشتر، فاصله‌ی دوربین از سوژه نیز به‌صورت تصاعدی افزایش پیدا می‌کند.

با استفاده از لنز تله‌فوتو می‌توان عمق بسیار کمتری از میدان دید را پوشش داد و از همین‌ رو است که عکاسان حرفه‌ای از لنزهای تله‌فوتو برای ثبت تصاویر پرتره استفاده می‌کنند. با استفاده از لنزهای تله فوتو، ثبت تصاویری که عمق میدان دید آن‌ها بیشتر است نیز بسیار سخت محسوب می‌شود. حتی با وجود تنظیم دیافراگم f/11 یا f/16 نیز جا دادن تمام میدان دید در کادر بسیار سخت است.

لنزهای تله فوتو سوژه‌های موجود را فشرده‌تر از حالت معمول نمایش می‌دهند. برای مثال سوژه‌های که در حالت معمول در فاصله‌ی بسیار دورتری قرار دارند، با استفاده از لنز تله‌فوتو در تصویر نزدیک‌تر نمایش داده می‌شوند. البته نمی‌توان این موضوع را به‌عنوان یک ویژگی مثبت یا منفی در نظر گرفت؛ درواقع باید در هنگام استفاده از لنزهای تله‌فوتو از این موضوع آگاه بود.

لنز تله و عکاسی پرتره

یکی از مزایای لنزهای تله برای کارهای پرتره این است که با این لنزها پرتره های جذابی میتوانید عکاسی کنید.یکی از لنزهای محبوب عکاسان پرتره این لنز است.
فاصله دوربین و سوژه بر چگونگی نزدیک شدن اجسام در کادر و شکل ظاهری آنها در مقایسه با یکدیگر تأثیر می گذارد.